Καλώς ήλθατε στο Ιστολόγιο του mesologgi-sport

Μπαμπάδες και μαμάδες νεαρών ποδοσφαιριστών στις επάλξεις!!!

Η τάση των Ελλήνων να έχουν άποψη (εθνικό σπορ), στα θέματα που εκ των πραγμάτων, δε θα μπορούσαν να είναι και τόσο αντικειμενικοί ή δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις, είναι καθημερινότητα.

Μέσα σε αυτούς υπάρχουν και οι γονείς των νεαρών ποδοσφαιριστών που τους τυφλώνει η αγάπη και το όποιο ταλέντο μπορεί να έχουν τα παιδιά τους, με αποτέλεσμα να δρουν ή να σκέφτονται τουλάχιστον… υποκειμενικά.


Όλος αυτός ο θόρυβος γύρω από το παιδικό ποδόσφαιρο, που υποκινείται και από τους γονείς, τα σχόλια, οι ανακρίβειες, η ημιμάθεια των κανόνων του ίδιου του αθλήματος και η προχειρότητα της προσέγγισης του θέματος αυτού καθ’ αυτού, μας ενοχλεί όπως ενοχλεί κάθε λογικό άνθρωπο.

Ως site, μεγάλο μέρος της ηλεκτρονικής μας αλληλογραφίας έχει να κάνει με μηνύματα που μας στέλνονται για το τάδε «ταλέντο» που είναι από 6 ως και 20 χρονών και ή το αδίκησαν οι προπονητές, ή κάποιες φορές, οι προπονητές του λένε μεν τα καλύτερα, αλλά «δεν έχει πάρει ακόμα την ευκαιρία του», ή είναι τόσο καλό που έχει δοκιμαστεί παντού, σε σημείο να γυρνά κάπως «σαν την άδικη κατάρα», είτε είναι δουλευταράς και… θα το βρει, κ.ο.κ. Μας ζητούν τη γνώμη μας, τη βοήθειά μας και όταν μπορούμε, την προσφέρουμε σε επίπεδο κατευθύνσεων.

Τα πιο… εντυπωσιακά μηνύματα ωστόσο, έρχονται από γονείς πολύ μικρών ποδοσφαιριστών. Κι αυτό που τελικά σου κάνει εντύπωση βλέποντας τα παιδιά αυτά, είτε από κοντά είτε από φωτογραφίες, (πέραν από το αν τα καταφέρνουν πολύ ή λίγο στο ποδόσφαιρο), είναι η exreme εμφάνιση και η φυσιογνωμία του τύπου, «εγώ είμαι και άλλος κανένας»…

Στο γήπεδο τώρα, σε πολλά παιδιά … συγκεκριμένων γονιών, βλέπεις μεν μια μεγάλη ικανότητα σ’ αυτό που κάνουν, αλλά και μια θλίψη, φόβο ή άγχος, όταν τους μιλάει ο μπαμπάς τους, για τα ποδοσφαιρικά και το μέλλον τους. Ας σκεφτούμε μήπως το παιδί θέλει να χαρεί παίζοντας και όχι απαραίτητα να γίνει Μέσσι.

Μεγάλο κεφάλαιο βεβαίως, είναι και οι γονείς που μέσα σε μια ομάδα, θεωρούν ότι το παρασκήνιο, στο οποίο αναλίσκουν όλη την ενεργητικότητά τους, θα βοηθήσει ενδεχομένως το παιδί τους. Η μισαλλοδοξία δεν οδηγεί πουθενά βέβαια και τις περισσότερες φορές στρέφεται πίσω σ’ αυτόν που την καλλιεργεί…

Ο παράγων γονιός λοιπόν, μας έχει απασχολήσει και θα συνεχίσει να μας απασχολεί στο football-academies.gr, γιατί πιστεύουμε ότι η διαφορά στο να παίξει μελλοντικά, κάποιο παιδί ποδόσφαιρο, με το να ΜΗΝ παίξει, είναι μικρή.

Και το μεγαλύτερο ρόλο κατά την άποψή μας, και στη μια και στην άλλη περίπτωση θα τον παίξουν οι γονείς του…


Του Γιάννη Βαλμά
football-academies.gr