Καλώς ήλθατε στο Ιστολόγιο του mesologgi-sport

Όταν ένα ταλέντο φτάσει στην ηλικία των 16 χρονών, 16.5 έως 17 το μάξιμουμ - γιατί μετά δεν θεωρείται για μένα ταλέντο- θα φανεί, τι θα κάνει στην καριέρα του.




Ο Αχιλλέας Χατζηνικολάου, FIFA players' Agent, με άδεια από την Γερμανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, μίλησε στο football-academies.gr για όλα και, εν πολλοίς, διέλυσε το θολό τοπίο που καλύπτει τους «διαμεσολαβητές  μεταγραφών» –όπως είναι ο όρος για τους μάνατζερ στα ελληνικά.

Tι ισχύει λοιπόν με το εξωτερικό, τις ομάδες, τα χρήματα, τους γονείς και κυρίως τους ποδοσφαιριστές, των οποίων ο μέσος όρος ηλικίας, που… κινεί το ενδιαφέρον, έχει πέσει αρκετά!

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Κύριε Χατζηνικολάου πείτε μας τι είναι  ο FIFA players' Agent, ή ο διαμεσολαβητής μεταγραφών των ποδοσφαιριστών ή  μάνατζερ όπως τον ξέρουμε στην Ελλάδα.

Ο FIFA players' Agent ή μάνατζερ είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος βοηθάει κυρίως έναν ποδοσφαιριστή σε μια μεταγραφή. Όμως δεν είναι μόνο αυτό.

Όταν ο Μάνατζερ αναλαμβάνει έναν ποδοσφαιριστή σε μικρή ηλικία, 14-15 ετών πρέπει να τον φτιάξει ποδοσφαιρικά, όχι να του μάθει να παίζει ποδόσφαιρο, απλά να του μάθει να σκέφτεται επαγγελματικά, να προσέχει τον εαυτό του και το σώμα του, που είναι το εργαλείο του, να τον βάλει σε μια διαδικασία απ’ αυτή την ηλικία, ώστε να ξέρει τι θέλει, για να πετύχει σαν ποδοσφαιριστής, να του λέει τι να προσέχει και να του επισημαίνει τους κινδύνους που υπάρχουν στο ποδόσφαιρο. Αυτή είναι κυρίως η δουλειά ενός μάνατζερ.

Ο ρόλος δηλαδή του μάνατζερ είναι να είναι καθοδηγητής;

Ναι, να είναι καθοδηγητής και ειδικά σε παίκτες μικρής ηλικίας.  Να είναι σαν δεύτερος πατέρας, ποδοσφαιρικός πατέρας, να προστατεύει τα παιδιά από τους διάφορους κινδύνους είτε είναι αγωνιστικοί, είτε είναι εξωαγωνιστικοί και να βάλει σε διαδικασία το παιδί να προσπαθήσει από αυτή την ηλικία να μπει σε ένα τρόπο σκέψης επαγγελματικό, όπου εάν έχει και την ανάλογη τύχη, να μπορέσει να κάνει μια άλφα καριέρα.

Κύριε Χατζηνικολάου όπως γνωρίζουμε είστε «γερμανοαναθρεμμένος», έχετε μεγαλώσει στην Γερμανία και από εκεί έχετε πάρει την άδεια του μάνατζερ της FIFA.

Έχω πάρει την άδεια του FIFA Agent από την Γερμανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Επειδή έχω μεγαλώσει στο εξωτερικό, ήθελα να πάρω την άδειά μου από εκεί εκτιμώντας ότι είναι μεγαλύτερου κύρους και  από τη στιγμή που μπορούσα και είχα το δικαίωμα να την πάρω από την Γερμανική Ομοσπονδία, αυτό διάλεξα. Αλλά και για άλλους δικούς μου λόγους. Κύριες  χώρες στις οποίες δραστηριοποιούμαι, είναι η Γερμανία,  η Αυστρία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Κεντρική Ευρώπη.


Γνωρίζουμε ότι ασχολείστε με μικρούς σε ηλικία ποδοσφαιριστές. Πέστε μας γι αυτό…

Τα τελευταία χρόνια έχω ρίξει το μέσο όρο ηλικίας και τα παιδιά που αναλαμβάνω, είναι από 14 χρονών και άνω. Τα παιδιά αυτά θέλω - που είναι και η δουλειά μου αυτή - να τα προωθήσω αν μπορέσω, σε ομάδες του εξωτερικού, ούτως ώστε, να το πω με την καλή έννοια, να τα "σώσω" τα παιδιά, γιατί πηγαίνοντας έναν νεαρό ποδοσφαιριστή στο εξωτερικό εκτός από το ότι ποδοσφαιρικά θα αναπτυχθεί πιο καλά και θα μάθει περισσότερα πράγματα, απ’ ότι στην Ελλάδα, θα μάθει καλά μια ξένη γλώσσα, το οποίο είναι πάρα πολύ βασικό, θα μάθει μια νέα κουλτούρα, θα μάθει ένα νέο τρόπο σκέψης, τα οποία αυτά και μόνο, είναι εξαιρετικά εφόδια για την μετέπειτα ζωή του. Μαθαίνει πως θα σκέπτεται και πως θα λειτουργήσει σωστά. Αυτή την τύχη δεν την έχουν όλα τα παιδιά. Δηλαδή εκτός από το ποδόσφαιρο, να μάθουν και άλλα πράγματα, τα οποία είναι πάρα πολύ βασικά για τη ζωή τους.

Ποια είναι τα κριτήρια που επιλέγετε ένα παιδί για να ασχοληθείτε μαζί του;

Όταν μιλάμε γι αυτές τις ηλικίες ,δηλαδή από 14 έως 17 ετών το μάξιμουμ, τα κριτήρια που επιλέγω έναν ποδοσφαιριστή κατά πρώτον είναι ο χαρακτήρας του, μετά το οικογενειακό του περιβάλλον και σίγουρα η ποδοσφαιρική του αξία. Όμως αυτό που κυρίως δίνω βάση είναι το ίδιο το παιδί και ο χαρακτήρας του παιδιού. Επιλέγω παιδιά τα οποία ξέρουν τι θέλουν, απ’ αυτή την ηλικία, το έχουνε και μπορούν να ακούνε. Σε μια συνεργασία ενός μάνατζερ κυρίως με παιδιά ανήλικα αυτό που πρέπει να υπάρχει είναι ο παίκτης να έχει εμπιστοσύνη στον μάνατζερ και ο μάνατζερ στον παίκτη. Αυτή είναι η ουσία μιας συνεργασίας. Και βέβαια προέκταση του παίκτη είναι και οι γονείς, οι οποίοι πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στον άνθρωπο, ο οποίος θα αναλάβει την ποδοσφαιρική τύχη του παιδιού τους.

Δεσμεύετε με κάποιο συμβόλαιο, εσείς τους νεαρούς ποδοσφαιριστές που αναλαμβάνετε, όπως άλλωστε από τον νόμο δικαιούστε;

Δικαιούμαι να υπογράψω συμβόλαιο συνεργασίας με τον ποδοσφαιριστή που αναλαμβάνω μέχρι μάξιμουμ 2 χρόνια. Αυτό ορίζουν οι νόμοι της FIFA.

Όμως εγώ προσωπικά ως Αχιλλέας Χατζηνικολάου, ποτέ δεν υπογράφω συμβόλαια συνεργασίας σε τέτοια ηλικία, αν και έχω το δικαίωμα, γιατί το θεωρώ ανήθικο στην ηλικία π.χ των 14 ετών ένα παιδάκι να το «δέσεις» με συμβόλαιο, με ρήτρες κλπ

Πρέπει να είναι παιδαγωγός ο μάνατζερ;

Βεβαίως, ένα είδος παιδαγωγού είναι, θεωρώ τον εαυτό μου ποδοσφαιρικό παιδαγωγό. Πολλές φορές έχω αντιμετωπίσει, να έρχονται τα παιδιά που έχω αναλάβει και να μου λένε προβλήματα εξωαγωνιστικά, εκτός του ποδοσφαίρου. Ο λόγος είναι ότι με εμπιστεύονται και μου λένε το πρόβλημά τους, επειδή με βλέπουν σαν ένα δικό τους άνθρωπο, που για διάφορους λόγους αυτό το πρόβλημα, δεν μπορούν να το πουν ούτε στους γονείς τους. Προσπαθώ να τους λύσω το πρόβλημά τους, να τους δώσω την συμβουλή μου και να τους συμπαρασταθώ.

Τι πρέπει να προσέχουν οι γονείς για την επιλογή ενός μάνατζερ;

Αυτό που οι γονείς πρέπει να προσέχουν κυρίως, είναι να ασχολούνται με μάνατζερ οι οποίοι έχουν επίσημη άδεια. Βέβαια το να έχεις επίσημη άδεια δεν σημαίνει ότι είσαι και καλός μάνατζερ. Για να πάρεις την επίσημη άδεια, ειδικά στο εξωτερικό, πρέπει να δώσεις κάποιες εξετάσεις, να διαβάσεις μια ύλη γύρω στις δυόμιση χιλιάδες σελίδες, στις οποίες περιέχονται διάφοροι νόμοι της FIFA και οι εξετάσεις είναι πάρα πολύ δύσκολες. Αυτοί που πετυχαίνουν είναι γύρω στο 8-9% κάθε φορά και σε όλο τον κόσμο αυτή την στιγμή επίσημοι αντζέντηδες είναι περίπου 6700 άτομα. Όμως μπορεί ο καθένας να πάει να δώσει εξετάσεις. Αυτό που οι γονείς πρέπει να δούν σ΄έναν μάνατζερ είναι να είναι σωστός άνθρωπος, να έχει μια άλφα παιδεία, να έχει τις ανάλογες γνωριμίες στο χώρο του ποδοσφαίρου, είτε είναι στην Ελλάδα, είτε είναι στο εξωτερικό και να τους εμπνέει εμπιστοσύνη.


Οι περισσότεροι αν όχι όλοι οι γονείς, δεν γνωρίζουν το ποιόν του μάνατζερ που τους προσεγγίζει, ή όταν θέλουν να απευθυνθούν σε κάποιο μάνατζερ ή ψάχνουν στο διαδύκτυο ή απευθύνονται σε κάποιον γνωστό τους, που αυτός …γνωρίζει

Αυτό που προτείνω σε ένα γονέα είναι ότι φυσικά πρέπει να «ψαχτεί». Όπως κι εγώ, όταν θέλω να αναλάβω έναν ποδοσφαιριστή, ψάχνομαι με τις διάφορες γνωριμίες που έχω να δω ποιος είναι, να μιλήσω με τον προπονητή, με τον τεχνικό διευθυντή, με δυο τρεις προπονητές που έχω, να τον δω εγώ ο ίδιος, το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι γονείς.

Για να κάνουν μια σωστή επιλογή ενός μάνατζερ, γιατί είναι πολύ βασικό - το ποδόσφαιρο χωρίς μάνατζερ δεν γίνεται- ένας ποδοσφαιριστής χρειάζεται καλώς ή κακώς πια έναν μάνατζερ, θα πρέπει να ψαχτούν. Να ψάξουνε, να τον δούν τον ίδιο, να κάτσουν μια – δυο φορές μαζί. Την πρώτη φορά οι γονείς με τον μάνατζερ, να εξηγηθούν να βάλουν όλα τα θέματα κάτω. Την δεύτερη φορά να συμμετέχει και το παιδί και μετά να ρωτήσουν και το ίδιο το παιδί αν αυτός ο άνθρωπος τους εμπνέει εμπιστοσύνη ή όχι.

Έχει ειπωθεί από διαφόρους και έχει δημοσιευθεί, ότι οι ομάδες του εξωτερικού δεν ενδιαφέρονται για Έλληνες ποδοσφαιριστές και αν ασχοληθούν, θα κοιτάξουν μόνο παιδιά που είναι στις Εθνικές ομάδες. Ισχύει κάτι τέτοιο;

Αυτό είναι ένας μύθος για μένα, ένα λάθος. Μην ξεχνάμε ότι ο έλληνας ποδοσφαιριστής διαθέτει πολύ μεγάλο ταλέντο σε σύγκριση με άλλες «μεγαλύτερες» ποδοσφαιρικά χώρες, όπως είναι η Γερμανία, η Γαλλία, η Αγγλία κλπ

Αν δούμε σε επίπεδο εθνικών ομάδων Παίδων, Νέων, η Ελλάδα πάντα βγάζει καλούς ποδοσφαιριστές και πάντα πρωταγωνιστεί στις διοργανώσεις που συμμετέχει και πάντα με έλληνες παίκτες. Ο Έλληνας έχει το ταλέντο. Το έχει έμφυτο.

Αν δείτε τώρα στην Γερμανία, η μισή Εθνική Νέων και Παίδων είναι Τούρκοι, Σέρβοι και Έλληνες ακόμη, οι οποίοι έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό κι έχουν μεγαλώσει εκεί. Αν δείτε και την Εθνική ανδρών της Γερμανίας οι μισοί είναι ξένοι. Έχουν ρίζες από άλλες χώρες. Αυτό κάτι σημαίνει.

Όταν ένα ταλέντο φτάσει στην ηλικία των 16 χρονών, 16.5 έως 17 το μάξιμουμ - γιατί μετά δεν θεωρείται για μένα ταλέντο- θα φανεί, τι θα κάνει στην καριέρα του.

Το πρόβλημα εδώ στην Ελλάδα είναι οι υποδομές. Δεν λειτουργούν σωστά οι ακαδημίες, δεν γνωρίζουν πως θα προωθηθεί ένας παίκτης,  δεν δίνουν πολύ μεγάλη βάση στους Έλληνες, αλλά θέλουν να αγοράσουν ξένους. Βέβαια ευτυχώς βλέπουμε με την κρίση εδώ στην Ελλάδα, ότι τον τελευταίο χρόνο, άντε δυο χρόνια, έχουν στραφεί κυρίως σε Έλληνες παίκτες, κυρίως μικρής ηλικίας. Όμως αυτό έπρεπε να είχε γίνει εδώ και μια δεκαπενταετία.

Έχουμε βέβαια και έλλειψη σοβαρών παραγόντων στην Ελλάδα, γι αυτό βλέπετε και μεγάλα σωματεία διαλύονται σιγά σιγά. Όσοι είναι σωστοί παράγοντες από την άλλη τους τρώει το σύστημα.

Ένας λόγος που εγώ δεν διάλεξα να βγάλω την άδεια μάνατζερ στην Ελλάδα είναι κι αυτός. Γι αυτό θέλω παιδιά, τα οποία είναι ταλέντα, μικρά, να τα μυήσω σε μια άλλη νοοτροπία ποδοσφαιρική, ξένη νοοτροπία και να προσπαθήσω να τα βοηθήσω να πάνε στο εξωτερικό.

Ένα ταλέντο που θα βγει στο εξωτερικό, μέχρι πόσων ετών μάξιμουμ, πρέπει να είναι, ώστε να μπορέσει να μπολιαστεί σε αυτή τη νοοτροπία του εξωτερικού;

Θα πρέπει το παιδί να έχει ήδη δοκιμαστεί και το αργότερο ως 16.5 χρονών θα πρέπει να έχει κάνει το βήμα για το εξωτερικό.



Σας είδαμε τις προάλλες να παρακολουθείτε την προπόνηση της νεοσύστατης Εθνικής Κ15, τι είδατε εκεί;

Παρακολούθησα την προπόνηση της Εθνικής Κ15, γιατί είχε κληθεί σε αυτή  ένα παιδί, ο Πέτρος ο Αγιασιώτης, που πλέον είναι κάτοικος Ολλανδίας…  Μαζί με τον υπεύθυνο της προηγούμενης ακαδημίας του, τον Χρόνη τον Σαπουνά, κάναμε αυτή τη δουλειά και ο ποδοσφαιριστής μας πήγε στην Τβέντε. Ήρθα να παρακολουθήσω τον παίκτη μου. Είδα ότι αυτή η νεοσυγκροτηθείσα Εθνική ομάδα, έχει κάποια πολύ καλά ταλέντα, τα οποία μπορούνε να βοηθηθούν και να παίξουν σε ακαδημίες του εξωτερικού. Ήδη υπάρχουν από αυτά τα παιδιά δυο τέτοιες περιπτώσεις. Έχω εντοπίσει στην ηλικία αυτή, στους 98άρηδες, αλλά και στους 99άρηδες που έπονται αρκετά ταλέντα σε όλη την Ελλάδα.

Πέστε μας δυο λόγια για τα παιδιά που μέχρι τώρα έχετε αναλάβει

Έχω πάει αρκετά παιδιά και έχουν δοκιμαστεί σε ομάδες του εξωτερικού. Ο μικρότερος ποδοσφαιριστής που έχω αυτή τη στιγμή είναι γεννηθείς το 1999, είναι ο Γιάννης Κανισώρας ο οποίος παίζει στον Άρη Θεσσαλονίκης. Το επόμενο διάστημα δυο παιδιά δικά μου θα πάνε να δοκιμαστούν σε ομάδες της Κεντρικής Ευρώπης.

Γνωρίζετε ότι υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι το «παίζουν» μάνατζερ. Τι έχετε να πείτε γι αυτούς;

Στο σημείο αυτό θέλω να επαναλάβω ότι οι γονείς θα πρέπει να είναι πάρα πολύ προσεκτικοί στην επιλογή ενός μάνατζερ, καλώς ή κακώς όπως είπα, χρειάζεται πια ένας μάνατζερ για να βοηθηθεί το παιδί, να προωθηθεί το παιδί. Όμως η επιλογή θα πρέπει να γίνει με αυστηρά κριτήρια.

Να προσέχουν να είναι αναγνωρισμένος μάνατζερ. Δεν μπορεί εδώ στην Ελλάδα, αλλά και σε χώρες περισσότερο των Βαλκανίων, ο καθένας να το «παίζει» μάνατζερ. Είναι πολύ επικίνδυνο αυτό και να προσέχουν οι γονείς μην τους «φάνε» και τα λεφτά, γιατί πάρα πολλοί από αυτούς ζητάνε αρκετά χρήματα.

Ένας νόμιμος μάνατζερ μπορεί να ζητήσει κάποια χρήματα για τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής σε περίπτωση δοκιμαστικού του παιδιού, τα οποία είναι νόμιμα, αλλά μέχρι εκεί όμως. Αν γίνει η δουλειά εννοείται ότι ο μάνατζερ θα πληρωθεί, με το νόμιμο ποσοστό.

Βλέπουμε συχνά, περισσότερο στο facebook,  παιδιά και γονείς να προσπαθούν να κάνουν γνωστό το όνομα του παιδιού. Εμπεριέχει κάποιους κινδύνους αυτό;

Τα τελευταία χρόνια, με την τεχνολογία, με το ίντερνετ, υπάρχουν πάρα πολλοί κίνδυνοι για τα παιδιά. Για μένα θεωρείται επικίνδυνο ξενύχτι, αν ένα παιδί κάθεται  πάνω από έναν υπολογιστή, ως τις δυο - τρείς η ώρα το πρωί στο facebook ή στο twitter .

Επίσης υπάρχουν γονείς οι οποίοι προσπαθούν να προωθήσουν (;) το παιδί τους με διάφορα μέσα, μέσω του facebook ή γενικά μέσω του ίντερνετ. Έτσι δεν γίνεται ένας ποδοσφαιριστής, έτσι δεν προωθείται ένας ποδοσφαιριστής.


Νομίζω κάνει πολύ κακό σε ένα παίκτη αυτή η δημοσιότητα, η ψεύτικη δημοσιότητα, η στημένη δημοσιότητα. Έχει τύχει πολλές φορές να δω πατεράδες ή μητέρες να προσπαθούν να προωθήσουν το παιδί τους μέσα από τέτοιου είδους σελίδες και να έρχονται προπονητές και παράγοντες, και να γελάνε με όλα αυτά, και να κατηγορούν τους γονείς αυτού του παιδιού.

Αυτό θέλει πολύ μεγάλη προσοχή και η δική μου η άποψη και η συμβουλή μου προς τους γονείς, είναι να μην ασχολούνται με τέτοια, γιατί έτσι, σίγουρα δεν προωθείται ένα παιδί. Ένας ποδοσφαιριστής θα γίνει καλός, εάν από μόνος του έχει την νοοτροπία να προσέχει τον εαυτό του, το σώμα του που είναι το εργαλείο, να έχει το ταλέντο και να δουλεύει κάθε μέρα σκληρά, πολύ σκληρά στις προπονήσεις. Κάθε μέρα να γίνεται καλύτερος και μέχρι το τέλος της καριέρας του να προσπαθεί συνέχεια να γίνεται καλύτερος.

Στην Ελλάδα ως γνωστόν γίνονται κάποια camp και μέσα απ’ αυτά τα camp επιλέγονται κάποιοι παίκτες, για να δοκιμαστούν σε ομάδες του εξωτερικού. Ποια η γνώμη σας;

Κατ’ αρχή πρέπει να δούμε την ουσία του θέματος. Πόσα παιδιά από αυτά τα camp ξένων ομάδων που γίνονται στην Ελλάδα, έχουν επιλεγεί και έχουν κάνει μεταγραφή σε ομάδα του εξωτερικού. Μπορεί να είναι μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού.

Για μένα είναι λάθος αυτό. Eίναι άλλοι οι λόγοι που γίνονται αυτά τα camp. Πρέπει να βλέπουμε πάντα την ουσία. Εμένα η δουλειά μου είναι να παίρνω το παιδί και να το πηγαίνω κατευθείαν στην ομάδα του εξωτερικού. Ούτε σε camp εδώ, ούτε σε camp του εξωτερικού. Το παιδί το πηγαίνω κατευθείαν στην ομάδα του εξωτερικού και δοκιμάζεται απευθείας στο καθεαυτό τμήμα της ηλικίας του. Αυτό νομίζω ότι είναι και το ποιο σωστό που πρέπει να γίνει. Θα έλεγα στους γονείς να είναι προσεκτικοί πάνω σε αυτό το θέμα και να σκέφτονται που θα δίνουν τα χρήματά τους.

Συνέντευξη HATZINICOLAOU Achilleas στο football-academies.gr