Πολλοί έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν το ποδόσφαιρο με λόγια
. Αυτό κάνουμε και εμείς εδώ με κάθε κείμενό μας. Στο παρελθόν έχουμε πει ότι το ποδόσφαιρο είναι ήχος και όντως είναι, ήχος που σε κάνει να ανατριχιάζεις. Δεν παύει να είναι όμως και άλλα πράγματα, όπως για παράδειγμα χορός. Στην Λ. Αμερική το ποδόσφαιρο ενίοτε γίνεται και ποίηση. Το ποίημα που θα διαβάσουμε παρέα αποτελεί ύμνο για το ποδόσφαιρο και προέρχεται (πού αλλού) από την Αργεντινή. Αν και δεν είναι σίγουρο ποιος είναι ο συγγραφέας (ψάχνοντας στο διαδίκτυο αρκετοί το αναφέρουν ως πόνημα του Κίκε Γουλφ παλιού διεθνή αμυντικού της Ράσινγκ, της Ρίβερ και της Ρεάλ και μετέπειτα δημοσιογράφου, αλλά οι περισσότεροι λένε ότι το έχει γράψει ο πολύ καλός δημοσιογράφος Βάλτερ Σααβέδρα και απλά το απαγγέλει ο Κίκε) τα λόγια του αγγίζουν όλους που έχουν παίξει και δει ποδόσφαιρο. Το εντυπωσιακό είναι ότι γράφοντας την μετάφραση, μου ερχόντουσαν συνεχώς εικόνες από κείμενα που έχουμε γράψει στο παρελθόν. Στιγμές που αποδεικνύουν ότι ζώντας με το ποδόσφαιρο, μαθαίνεις να ζεις και εκεί έξω όσο υπερβολικό και αν ακούγεται. Η μετάφραση από τα ισπανικά είναι δική μου οπότε είναι άθλια, αλλά δείξτε οίκτο. Θα σας βοηθήσει άλλωστε να δείτε και το αντίστοιχο βίντεο.
Πώς να ξέρεις τι είναι αγάπη,
αν δεν ήσουν ποτέ οπαδός μιας ομάδας;
Πώς να ξέρεις τι είναι πόνος,
αν ποτέ δεν σου έσπασε ένας αμυντικός την κνήμη και την περόνη
και δεν ήσουν σε ένα τείχος όταν η μπάλα σε βρήκε ακριβώς εκεί;
Πώς να ξέρεις τι είναι ευχαρίστηση,
αν δεν έκανες το γύρο του θριάμβου εκτός έδρας;
Πώς να ξέρεις τι είναι η στοργή,
αν δεν την θώπευσες με φάλτσο, για να την βάλεις με το εξωτερικό
και να την αφήσεις λαχανιασμένη στα δίχτυα;
Άκουσέ με !
Πώς να ξέρεις τι είναι αλληλεγγύη,
aν δεν έχεις βγεις μπροστά για έναν συμπαίκτη σου που τον χτύπησαν από πίσω;
Πώς να ξέρεις τι είναι ποίηση,
αν δεν έχεις κάνει μια γκαμπέτα;
Πώς να ξέρεις τι είναι εξευτελισμός,
αν δεν σου έχουν περάσει την μπάλα κάτω από τα πόδια;
Πώς να ξέρεις τι είναι φιλία,
αν δεν έχεις κάνει μια παρέδ;
Πώς να ξέρεις τι είναι πανικός,
αν ποτέ δεν σε εξέπληξαν με μία αντεπίθεση;
Πώς να ξέρεις τι είναι να πεθαίνεις λίγο,
αν ποτέ δεν πήγες να μαζέψεις την μπάλα από την εστία σου;
Πες μου γέρο,
πώς να ξέρεις τι είναι μοναξιά,
αν δεν έχεις βρεθεί κάτω από τα τρία δοκάρια, στα 12 βήματα από κάποιον που θέλει να σουτάρει και να τελειώσει τις ελπίδες σου;
Πώς να ξέρεις τι είναι λάσπη,
αν δεν έκανες ποτέ ένα τάκλιν στα πόδια του αντιπάλου για να βγάλεις την μπάλα πλάγιο;
Πώς να ξέρεις τι είναι εγωισμός,
αν ποτέ δεν έκανες ακόμα μία, ενώ το 9αρι περίμενε μόνο του την μπάλα;
Πώς να ξέρεις τι είναι τέχνη,
αν ποτέ, ποτέ δεν έχεις κάνει μια ραμπόνα;
Πώς να ξέρεις τι είναι μουσική,
αν δεν έχεις τραγουδήσει ποτέ μπροστά στο πέταλο;
Πώς να ξέρεις τι είναι η αδικία,
αν δεν σου έχει βγάλει μια κόκκινη ένας διαιτητής που παίζει έδρα;
Πες μου, πώς να ξέρεις τι είναι η αϋπνία
αν ποτέ δεν έχεις υποβιβαστεί;
Πώς, πώς να ξέρεις τι είναι μίσος,
αν ποτέ δεν έχεις βάλει ένα αυτογκόλ;
Πώς να ξέρεις τι είναι να κλαις,
αν ποτέ, αν ποτέ δεν έχεις χάσει έναν τελικό Μουντιάλ με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι;
Πώς να ξέρεις αγαπημένε φίλε,
πώς να ξέρεις πώς είναι η ζωή,
αν δεν έχεις παίξει ποτέ ποδόσφαιρο
αν δεν ήσουν ποτέ οπαδός μιας ομάδας;
Πώς να ξέρεις τι είναι πόνος,
αν ποτέ δεν σου έσπασε ένας αμυντικός την κνήμη και την περόνη
και δεν ήσουν σε ένα τείχος όταν η μπάλα σε βρήκε ακριβώς εκεί;
Πώς να ξέρεις τι είναι ευχαρίστηση,
αν δεν έκανες το γύρο του θριάμβου εκτός έδρας;
Πώς να ξέρεις τι είναι η στοργή,
αν δεν την θώπευσες με φάλτσο, για να την βάλεις με το εξωτερικό
και να την αφήσεις λαχανιασμένη στα δίχτυα;
Άκουσέ με !
Πώς να ξέρεις τι είναι αλληλεγγύη,
aν δεν έχεις βγεις μπροστά για έναν συμπαίκτη σου που τον χτύπησαν από πίσω;
Πώς να ξέρεις τι είναι ποίηση,
αν δεν έχεις κάνει μια γκαμπέτα;
Πώς να ξέρεις τι είναι εξευτελισμός,
αν δεν σου έχουν περάσει την μπάλα κάτω από τα πόδια;
Πώς να ξέρεις τι είναι φιλία,
αν δεν έχεις κάνει μια παρέδ;
Πώς να ξέρεις τι είναι πανικός,
αν ποτέ δεν σε εξέπληξαν με μία αντεπίθεση;
Πώς να ξέρεις τι είναι να πεθαίνεις λίγο,
αν ποτέ δεν πήγες να μαζέψεις την μπάλα από την εστία σου;
Πες μου γέρο,
πώς να ξέρεις τι είναι μοναξιά,
αν δεν έχεις βρεθεί κάτω από τα τρία δοκάρια, στα 12 βήματα από κάποιον που θέλει να σουτάρει και να τελειώσει τις ελπίδες σου;
Πώς να ξέρεις τι είναι λάσπη,
αν δεν έκανες ποτέ ένα τάκλιν στα πόδια του αντιπάλου για να βγάλεις την μπάλα πλάγιο;
Πώς να ξέρεις τι είναι εγωισμός,
αν ποτέ δεν έκανες ακόμα μία, ενώ το 9αρι περίμενε μόνο του την μπάλα;
Πώς να ξέρεις τι είναι τέχνη,
αν ποτέ, ποτέ δεν έχεις κάνει μια ραμπόνα;
Πώς να ξέρεις τι είναι μουσική,
αν δεν έχεις τραγουδήσει ποτέ μπροστά στο πέταλο;
Πώς να ξέρεις τι είναι η αδικία,
αν δεν σου έχει βγάλει μια κόκκινη ένας διαιτητής που παίζει έδρα;
Πες μου, πώς να ξέρεις τι είναι η αϋπνία
αν ποτέ δεν έχεις υποβιβαστεί;
Πώς, πώς να ξέρεις τι είναι μίσος,
αν ποτέ δεν έχεις βάλει ένα αυτογκόλ;
Πώς να ξέρεις τι είναι να κλαις,
αν ποτέ, αν ποτέ δεν έχεις χάσει έναν τελικό Μουντιάλ με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι;
Πώς να ξέρεις αγαπημένε φίλε,
πώς να ξέρεις πώς είναι η ζωή,
αν δεν έχεις παίξει ποτέ ποδόσφαιρο
