Παράγοντες, οπαδούς, ποδοσφαιριστές, προπονητές και ομοσπονδίες.
Είναι θέμα σοβαρότητας και επαγγελματισμού ή απλά διαφορετικής κουλτούρας;
Για μένα προσωπικά, παίζουν ρόλο όλα τα παραπάνω και δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως είναι αλληλένδετα μεταξύ τους.
Ένα από τα θέματα που απασχολούν καθημερινά όσους ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, είναι η σημασία του προπονητή σε μια ομάδα.
Στην Ελλάδα, έχουμε την εντύπωση πως οι προπονητές παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο κι όταν τα αποτελέσματα δεν έρχονται, τους διώχνουμε «για πλάκα»!!!
Έχουμε δει προπονητές να κάθονται στον πάγκο μιας ομάδας για ένα μόλις παιχνίδι και άλλους να φεύγουν πριν καλά καλά ξεκινήσουν οι επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις.
Βέβαια όταν διώχνεις έναν προπονητή με τόση ευκολία, δεν αποδεικνύεις πως είναι σημαντικός ο ρόλος του, αλλά το ακριβώς αντίθετο.
Πως μπορεί να θεωρείς κύριο υπεύθυνο για την κακή πορεία της ομάδας σου τον προπονητή και να τον διώχνεις ελαφρά τη καρδία;;;
Αυτή η συνήθεια που έγινε λατρεία, μας δίνει την εντύπωση πως οι παράγοντες των Ελληνικών ομάδων, έχουν την ψευδαίσθηση πως κατέχουν περισσότερες γνώσεις από τους προπονητές πάνω στο άθλημα, και (την πικρή αλήθεια) πως εμείς οι φίλαθλοι-οπαδοί, είμαστε ανυπόμονοι και γκρινιάρηδες.
Φυσικά οι συχνές αλλαγές προπονητών δεν είναι Ελληνικό φαινόμενο, αλλά παγκόσμιο. Οι χώρες που στηρίζουν τους προπονητές τους είναι λίγες, με την Αγγλία και σε λίγο μικρότερο βαθμό την Γερμανία να κατέχουν τα πρωτεία.
Γιατί άραγε; Είναι μήπως καλύτερα καταρτισμένοι κι απλά καλύτεροι οι προπονητές στις χώρες αυτές, ή μήπως η ποδοσφαιρική κουλτούρα των αρμόδιων είναι τέτοια, που δίνει χρόνο χάριτος σε προπονητές;
Είτε δεν ξεκινάνε καλά, είτε στην πορεία του πρωταθλήματος δεν έρχονται τα επιθυμητά αποτελέσματα, σε προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες οι παράγοντες δεν «υπακούν» στα θέλω των οπαδών και εμμένουν στις επιλογές τους, με συνήθως θετικά αποτελέσματα… Σκεφτείτε πόσοι από τους καλύτερους προπονητές στην ιστορία του ποδοσφαίρου ξεκίνησαν άσχημα και στην συνέχεια κατάφεραν απίστευτα πράγματα.
Βέβαια για να στηρίξουν οι παράγοντες τους προπονητές τους, παίζει σημαντικό ρόλο ο τρόπος με τον οποίον τους επιλέγουν, ο οποίος είναι συνήθως καθαρά επαγγελματικός και αξιοκρατικός.
Άρα εδώ μιλάμε για κουλτούρα, ειδικά αν δούμε πως και σε άλλα μεγάλα πρωταθλήματα όπως το Ιταλικό, το Ισπανικό και άλλα, παρατηρούμε συχνές αλλαγές προπονητών, παρόλο που το επίπεδο του ποδοσφαίρου στις χώρες που προανέφερα είναι υψηλό!
Είναι σωστή η σκέψη πως δεν γίνεται να αλλάξω πέντε ή δέκα ποδοσφαιριστές, άρα θα διώξω τον έναν. Απλά φτάνουμε εύκολα στο (μάλλον λανθασμένο) συμπέρασμα πως μια λάθος επιλογή προπονητή κάνει μια χρονιά να μοιάζει χαμένη.
Κάποια στιγμή, πρέπει να αλλάξει αυτή η νοοτροπία στην χώρα μας και οι παράγοντες να επιλέγουν προπονητές με σοβαρότερα κριτήρια από το ποιος είναι φίλος ποιου, ποιος ατζέντης τους εκπροσωπεί ή ακόμα και ποια μεγάλη ομάδα βοηθάει τον τάδε προπονητή…
Μα πάνω απ” όλα, πρέπει οι διοικούντες της εκάστοτε ομάδας να αφουγκράζονται τα θέλω και τα παράπονα των οπαδών, αλλά να μην τους υπακούν.
Στην τελική, πρόεδροι, προπονητές, παίχτες, είναι αναλώσιμοι και αλλάζουν συχνά. Ακόμα και οι οπαδοί των ομάδων, κάποια στιγμή είτε σταματάνε να ασχολούνται είτε φεύγουν από τον κόσμο αυτό.
Το μόνο που μένει στην ιστορία είναι οι πορείες των ομάδων, που καταγράφονται και αποτελούν το κριτήριο για το πόσο καλύτερες ή χειρότερες γίνονται με το πέρας του χρόνου. Κι αν κρίνουμε από την στήριξη που παρέχεται στους προπονητές σε χώρες όπως η Αγγλία, που το πρωτάθλημά τους είναι το κορυφαίο στον κόσμο, μάλλον ήρθε η ώρα να παραδειγματιστούμε και να ακολουθήσουμε τα βήματα των κορυφαίων.
overlap.gr
