Καλώς ήλθατε στο Ιστολόγιο του mesologgi-sport

Ο Ντράζεν τη γλώσσα, την έβγαζε στον διάβολο...

Μεγάλωσα με τις χορευτικές φιγούρες του Γκάλη, εκτίμησα την ευφυία του Μάτζικ, τα μαγικά του Τζόρνταν, αλλά λάτρεψα τη… γλώσσα του Ντράζεν Πέτροβιτς.

Με ξετρέλαινε το ύφος του μέσα στο παιχνίδι. Οι άλλοι έλεγαν ότι ήταν αλλαζόνας και υπερόπτης. Εγώ έβλεπα έναν θνητό που αναμετριόταν με τον… διάβολο και του βγαζε τη γλώσσα για να του πει ότι τον νίκησε. Τι σου είναι το μυαλό…

Ενα έργο τέχνης ήταν ο Ντράζεν Πέτροβιτς. Ενα «έργο», που όσο ζούσε, πολλοί το λάτρεψαν και άλλοι τόσοι το μίσησαν.




Και φυσικά όπως όλα τα κλασικά, τα μεγάλα, τα ανυπέρβλητα, τα πρωτοποριακά, τα αριστουργηματικά έργα τέχνης, εν τέλει, ΟΛΟΙ τα αανγνωρίζουνε μετά... θάνατον.

Σαν σήμερα, πριν από 21 χρόνια έφυγε ο μεγαλύτερος παίκτης στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Τολμώ να το λέω αυτό, γιατί ο έτερος που αξίζει να διεκδικεί αυτή τη διάκριση, ο τεράστιος Νίκος Γκάλης, έμεινε ένα βήμα πίσω από τον «Μότσαρτ» μετά την εξαιρετικά πετυχημένη πορεία του δεύτερου και στον δύσκολο και επίπονο (τότε ακόμα περισσότερο) χώρο του ΝΒΑ.

Μην ακούτε, όμως, τι λένε (λέμε), τώρα, όλοι για τον Ντράζεν Πέτροβιτς. Οταν εκείνος ζούσε, αυτοί που τον περιέπαιζαν, τον υποτιμούσαν και τον χλεύαζαν ήταν πολλοί. Μην σας πω περισσότεροι από αυτούς που αναγνώριζαν το τεράστιο ταλέντο του, τις εξωπραγματικές του αθλητικές ικανότητες και την… μαεστρία και του μπασκετικού μυαλού του, που τον έκανε τόσο ξεχωριστό.

Η ζωή του Ντράζεν Πέτροβιτς θα μπορούσε να γίνει ταινία. Όμως όχι μια κενού περιεχομένου χολυγουντιανή παραγωγή, αλλά μια ταινία χαμηλού μπάτζετ, υψηλή σε ποιότητα, πλούσια σε συναισθήματα και γεμάτη με αλληγορίες για το πόσο εφημέρα είναι όλα όσα μας περιβάλλουν, αλλά πόσο σημαντικό είναι να παλεύουμε για να τα κατακτήσουμε.

ΥΓ: Ηταν 7 Iουνίου 1993 απογευματάκι. Το αυτοκίνητο στο οποίο μετέβαινα οδηγούσε ο τότε γενικός διευθυντής της ΕΟΚ, ο αείμνηστος Θεόδωρος Μπαλφούσιας.

Θέμα της μπασκετικής συζήτησής μας η έντονη φημολογία ότι ο Ντράζεν Πέτροβιτς μπορεί να ερχόταν να συνεχίσει την καριέρα του στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό. Φανατική θαυμάστρια τότε εγώ του Ντράζεν, προσπαθούσα να εκμαιεύσω από τον αγαπημένο κυρ Θόδωρο, αν αληθεύουν οι φήμες.

Το ραδιόφωνο έπαιζε σε ένα σταθμό μάλλον αδιάφορο, αν κρίνω με το πόση ζέση είχαμε αφιερωθεί στην συζήτησή μας. «Δεν ξέρω αν ισχύει. Αλλά αν έρθει θα είναι μία τεράστια επιτυχία των Γιαννακόπουλων και μία ακόμα μεγάλη ώθηση για το ελληνικό μπάσκετ» μου έλεγε ο αξέχαστος –για όλους εμάς που τον γνωρίσαμε- Μπαλφούσιας.

Ξαφνικά η ροή του προγράμματος στο ραδιόφωνο για να μεταδώσει μία είδηση... «Ο Ντράζεν Πέτροβιτς σκοτώθηκε ως επιβάτης σε αυτοκίνητο που ενεπλάκη σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη βρεγμένη άσφαλτο του Autobahn 9 στο Ντένκεντορφ». Σιωπή…
.skygoal.gr