Τη ζωή του για μια μπάλα
Απέδειξε περίτρανα πως το ποδόσφαιρο ήταν η ζωή του. Ο Γιάννης Παθιακάκης μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση έκατσε αμέσως στον πάγκο ως προπονητής συνεχίζοντας την επαφή του με το άθλημα που αγάπησε. Τελικά έμελλε στις 8 Φεβρουαρίου του 2002 και σε ηλικία 49 ετών να αφήσει και την τελευταία του πνοή στο γήπεδο των Άνω Λιοσίων το οποίο έκτοτε φέρει το όνομά του. ΤοSportaction θυμάται την πορεία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο ως ποδοσφαιριστής και μετέπειτα προπονητής.
Γεννημένος στις 21 Νοεμβρίου του 1953 στη Νέα Ιωνία ο Γιάννης Παθιακάκης ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα και την περιπλάνησή του στα γήπεδα σε ηλικία 18 ετών. Πρώτος σταθμός της καριέρας του ήταν ο Απόλλων Αθηνών. Στην «Ελαφρά Ταξιαρχία» αγωνίστηκε από το 1971 μέχρι το 1977. Η πιο παραγωγική περίοδος της θητείας του στην ομάδα της Ριζούπολης ήταν η σεζόν 1976-77. ΟΓιάννης Παθιακάκης μέτρησε 32 συμμετοχές με την φανέλα του Απόλλων και κατάφερε να σημειώσει 32 τέρματα.
Αυτό ήταν και το διαβατήριό του για το μεγάλο άλμα στην καριέρα του. Από το καλοκαίρι του 1977λοιπόν ανήκει στο έμψυχο δυναμικό του ΠΑΟΚ. Ωστόσο δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει όσο θα ήθελε ο ίδιος και όσο θα περίμεναν οι ιθύνοντες του Δικεφάλου με συνέπεια να αγωνιστεί στους Θεσσαλονικείς μόνο για μια σεζόν.
Έτσι, το 1978 επιστρέφει στην Αθήνα για χάρη του Πανιωνίου. Στην ομάδα της Νέας Σμύρνης θα μείνει μέχρι τα μέσα της σεζόν 1980-81. Όντας «κυανέρυθρος» είχε 59 συμμετοχές και 22 τέρματα. Εκεί μάλιστα γνώρισε και τη μεγαλύτερη διάκρισή του ως παίκτης. Το 1979 τελειώνει με τον Πανιώνιο να έχει στεφθεί Κυπελλούχος. Ο Γιάννης Παθιακάκης ήταν ένας από τους κύριους συντελεστές της πορείας των Νεοσμυρνιωτών προς το τρόπαιο καθώς στην προημιτελική φάση με αντίπαλο τον Άρη σκοράρει και στα δυο παιχνίδια με τους «κίτρινους». Στη συνέχεια απέναντι στον Ολυμπιακό στα ημιτελικά πετυχαίνει το ένα από τα δυο γκολ του Πανιωνίου στο πρώτο ματς στη Νέα Σμύρνη με νικητές τους «κυανέρυθρους» και σημειώνει και τα δυο γκολ της ομάδας του στη ρεβάνς στον Πειραιά. Έτσι, στον τελικό έρχεται αντιμέτωπος με την ΑΕΚ, θεωρητικό φαβορί του αγώνα. Όμως, ο Πανιώνιος ανατρέπει τα προγνωστικά και επικρατεί της Ένωσης με 3-1 με τον Παθιακάκη να πετυχαίνει το τρίτο γκολ της ομάδας του.
Σε ηλικία 28 ετών επιστρέφει στον Απόλλων Αθηνών κατά τη χειμερινή μετεγγραφική περίοδο το 1981 και μένει ως το καλοκαίρι του 1983. Επόμενος σταθμός θα είναι ο Εθνικός όπου αγωνίζεται για δυο χρόνια μετρώντας 10 συμμετοχές και 1 γκολ. Φτάνοντας λοιπόν σιγά σιγά στη δύση της ποδοσφαιρικής του καριέρας το 1985 φεύγει από τον Εθνικό για χάρη της Κορίνθου στην οποία θα αγωνιστεί μέχρι τα μέσα της σεζόν 1985-86 για να επιστρέψει για 2η φορά στον Απόλλωνα της Αθήνας όπου έμεινε μέχρι το καλοκαίρι. Τα παπούτσια του κρέμασε τελικά στον ΑΟ Μελισσίων όπου ήταν την πρώτη σεζόν παίκτηςκαι προπονητής. Από τη σεζόν 1987-88 ήταν και τυπικά πλέον μόνο με την ιδιότητα του προπονητή στο γήπεδο.
Μέχρι λοιπόν να γυρίσει σε γνώριμα μέρη αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία του Απόλλωνα Αθηνών οΓιάννης Παθιακάκης κάθισε στον πάγκο της ΑΕ Μεσολογγίου, του Πανναυπλιακού και του ΕθνικούΠειραιώς. Έφτασε λοιπόν και το καλοκαίρι του 1994 για να σμίξουν ξανά οι δρόμοι του Απόλλωνα και του 41χρονου, τότε, Έλληνα τεχνικού. Τα αποτελέσματα της δουλειάς του δεν άργησαν να φανούν.
Από την πρώτη κιόλας σεζόν η ομάδα της Ριζούπολης δημιουργεί ένα αξιόμαχο και αξιόλογο σύνολο με παίκτες που διέθεταν την απαραίτητη εμπειρία όπως ο Αντώνης Μήνου και ο Τάσος Μητρόπουλος αλλά και με τους Ντέμη Νικολαϊδη και Μπλένταρ Κόλα που αργότερα έμελλε να ανελιχθούν στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Έτσι, καταφέρνοντας να συγκεντρώσει 63 βαθμούς κατέκτησε την 4η θέσηστο πρωτάθλημα της Α’ εθνικής και το δικαίωμα συμμετοχής στο Κύπελλο UEFA.
Η περίοδος 1995-96 βρίσκει τον Απόλλωνα στα ευρωπαϊκά «σαλόνια». Η «ελαφρά ταξιαρχία» λοιπόν στην Α φάση του UEFA τίθεται αντιμέτωπη με την Ολύμπια Λουμπλιάνας. Ο ελληνικός σύλλογος κατακτά τη νίκη στο εντός έδρας παιχνίδι με 1-0 αλλά η ήττα στη Σλοβενία με 3-1 δεν του επιτρέπει να συνεχίσει την ευρωπαϊκή του περιπλάνηση. Ωστόσο οι φίλοι του Απόλλωνα θα έχουν κι άλλες χαρές να γευτούν μέχρι το τέλος της αγωνιστικής χρονιάς. Η ομάδα φτάνει μέχρι και τον τελικό του ΚυπέλλουΕλλάδος όπου βρίσκει απέναντί της την ΑΕΚ. Η Ένωση κατακτά το τρόπαιο με το ευρύ 7-1 αλλά η παρουσία του Απόλλωνα στον τελικό είχε ήδη ανταμείψει τους φιλάθλους του.
Αυτό ήταν και το «κύκνειο άσμα» στη συνεργασία του Γιάννη Παθιακάκη με τον Απόλλωνα καθώς το καλοκαίρι αποχωρεί και αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία του Αθηναϊκού. Στην ομάδα του Βύρωνα έμεινε για μια σεζόν και από το 1997 ως το 1999 έγινε κάτοικος δυτικών προαστίων για χάρη του Ακράτητου. Η ομάδα των Άνω Λιοσίων βρισκόταν στην Δ’ εθνική και με τον Παθιακάκη στο τιμόνι κατάφερε να ανέβει στη Β’ κατηγορία.
Αυτό ήταν και το διαβατήριό του για μια από τις κορυφαίες ομάδες της Ελλάδας. Τον Ιανουάριο του 2000 ο Γιάννης Παθιακάκης υπογράφει συμβόλαιο με την ΑΕΚ στην οποία έμεινε τελικά μέχρι τονΔεκέμβριο του ίδιου έτους. Με την Ένωση κατάφερε να κατακτήσει το τρόπαιο στο οποίο έφτασε τόσο κοντά το 1996. Με τον Ιωνικό λοιπόν απέναντί του ο Γιάννης Παθιακάκης οδήγησε τους «κιτρινόμαυρους» στη νίκη με 3-0 και την ανάδειξή τους ως Κυπελλούχους Ελλάδος.
Η περίοδος 2000-01 ήταν μια σεζόν αντιφάσεων για την ΑΕΚ. Η Ένωση έχανε βαθμούς από θεωρητικά εύκολους αντιπάλους στο ελληνικό πρωτάθλημα αλλά στην Ευρώπη έβαζε τα «καλά» της με αποκορύφωμα τις αναμετρήσεις με τη Μπάγερ Λεβερκούζεν. Στο εκτός έδρας ματς για τον Γ’ γύρο τουΚυπέλλου UEFA οι δυο ομάδες αναδεικνύονται ισόπαλες 4-4 και η ΑΕΚ με νίκη 2-0 στο γήπεδο της ΝέαςΦιλαδέλφειας περνάει στην επόμενη φάση. Όμως στο Κύπελλο Ελλάδας η ρεβάνς με τον Ολυμπιακόκαι η ήττα με το βαρύ 6-1 οδηγεί τον Γιάννη Παθιακάκη στην έξοδο.
(Το σημείο στο οποίο άφησε την τελευταία του πνοή ο Γιάννης Παθιακάκης)
Ο 48χρονος πλέον κόουτς μένει μέχρι τον Φεβρουάριο του 2002 μακριά από τα γήπεδα και τους πάγκους. Στα μέσα σχεδόν της σεζόν 2001-02 ο Ακράτητος τον προσεγγίζει και οι δυο πλευρές δεν αργούν να συμφωνήσουν. Αξίζει όμως να σημειωθεί πως το 1998 ο κόουτς που τότε βρισκόταν στον πάγκο του Ακράτητου έπαθε έμφραγμα με συνέπεια να υποβληθεί σε επέμβαση διπλού μπαϊ πας. Φυσικά οι γιατροί του συνέστησαν να κόψει το κάπνισμα και να αποφεύγει τις συγκινήσεις αλλά επιλέγοντας να συνεχίσει την προπονητική του καριέρα δεν ακολούθησε τις συμβουλές τους.
Μοιραία λοιπόν μόλις 5 ημέρες από την επισημοποίηση της συμφωνίας του και την επιστροφή του στην ομάδα των Άνω Λιοσίων γράφτηκε ο επίλογος. Ο Γιάννης Παθιακάκης μετά το τέλος της προπόνησης έβαλε στοίχημα με τον Λιθουανό τερματοφύλακα Γκιτάρας Στάουτσε κάνοντάς του σουτ έξω από την περιοχή. Ο κόουτς κέρδισε αλλά ο πορτιέρο ζήτησε ρεβάνς. Αρχίζοντας λοιπόν να προετοιμάζεται ξαφνικά πέφτει κάτω. Όσοι ήταν κοντά έσπευσαν για τις πρώτες βοήθειες αλλά πριν φτάσει το ασθενοφόρο είχε καταλήξει. Στο νοσοκομείο απλά διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Οι ιθύνοντες της ομάδας, αναγνωρίζοντας την προσφορά του, ως ελάχιστο φόρο τιμής έδωσαν το όνομά του στο γήπεδο.
(Το αυτοκίνητο του Γιάννη Παθιακάκη, το οποίο έμεινε στο γήπεδο των Άνω Λιοσίων, την ημέρα που εκείνος "έφυγε")
Η ποδοσφαιρική του καριέρα
Σεζόν Ομάδα Συμμετοχές/Γκολ
1971-77 Απόλλων Αθηνών 93/14
1977-78 ΠΑΟΚ 18/2
1978-80 Πανιώνιος 59/22
1981-83 Απόλλων Αθηνών 48/5
1983-85 Εθνικός Πειραιώς 10/1
1985-86 Α’ ΠΑΣ Κόρινθος -/-
1985-86 Β’ Απόλλων Αθηνών 1/0
1986-87 ΑΟ Μελισσίων -/-
Η προπονητική του πορεία
Σεζόν Ομάδα
1985-86 ΑΟ Μελισσίων
1986-1994 ΑΕ Μεσολογγίου, Πανναυπλιακός, Εθνικός Πειραιώς
1994-96 Απόλλων Αθηνών
1996-97 Αθηναϊκός ΓΣ
1997-99 Ακράτητος
2000 ΑΕΚ
2002 Ακράτητος
Διακρίσεις
Κύπελλο Ελλάδας: 1979 (ως παίκτης του Πανιωνίου), φιναλίστ το 1996 (ως προπονητής του Απόλλωνα), 2000 (ως προπονητής της ΑΕΚ)
