Παιδιά, εμπλέκονται σε διελκυστίνδα αντιπαλότητας παραγόντων, με τα δικά τους τα δικαιώματα να παραμερίζονται ή και να αγνοούνται
Σοβαρότατα ζητήματα γύρω από παιδιά που επιλέγουν την είσοδό τους στο χώρο του αθλητισμού, αντιμετωπίζονται, με τυπικότητα και έλλειψη ευαισθησίας. Ποδοσφαιριστές βιώνουν την καταπίεση των επιθυμιών τους και κρατούνται μακριά από το σωματείο της αρεσκείας τους, σε περίπτωση που θελήσουν να μεταγραφούν. Για διαφόρους λόγους κάθε φορά: διότι θέλουν να ακολουθήσουν τον προπονητή τους, διότι νοιώθουν την ανάγκη να βρεθούν με φίλους τους ή συμμαθητές τους, διότι ο μικρότερος αδερφός τους άλλαξε σωματείο, διότι «έτσι θέλουν».
Το δελτίο του θα αποτελεί τη «φυλακή» του σε ένα αθλητικό σωματείο, από το οποίο θέλει να φύγει....
Η επινόηση του παιχνιδιού αυτού ανήκει φυσικά στους συνήθεις υπόπτους ...σε αυτούς που στην σημερινή εποχή, μπορεί να τάζουν ...λαγούς με πετραχήλια και στο τέλος να αποδεικνύονται όλα άκυρα.Τα τελευταία χρόνια είχαμε διορισμούς παικτών ,[στα λόγια αφού το ίδιο είχαν υποσχεθεί σε 4-5], ενω το τελευταίο σλόγκαν για να πείσουν τους ευκολόπιστους νεαρούς ποδοσφαιριστές ότι θα διαλυθεί η κορυφαία ομάδα της περιοχής και οτι η δική τους θα γίνει η κυρίαρχη ομάδα..
Ήδη αρκετά σωματεία έχουν χαμηλώσει το μπάτζετ, τα πρώτα μηνύματα ελήφθησαν, κάποιοι μυαλό δεν βάζουν, εγώ όμως βάζω στοίχημα από τώρα, με όποιον θέλει, ότι από τον Γενάρη και μετά, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού , θα είναι τα σωματεία που θα συνεχίσουν να πληρώνουν, ενώ όλα τα υπόλοιπα θα είναι στο «παίξε και θα δούμε» ή στο «τέλος τα λεφτά, όποιος θέλει συνεχίζει»!
Αλλά και ο παράγοντας, πρέπει να καταλάβει πλέον το ρόλο του, και όπως έλεγε και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης άλλωστε... "Οι ομάδες χτίζονται, δεν αγοράζονται"! Θέλει υπομονή για να φτιαχτεί μία καλή ομάδα...
