Καλώς ήλθατε στο Ιστολόγιο του mesologgi-sport

Οι «Έλληνες γονείς» του Μέσι [Εχουμε και στην περιοχή μας πολλούς ,εξ΄αλλου γιατί να είμαστε εξαίρεση...]


Οι γονείς ποδοσφαιριστών ή αν θέλετε, γενικότερα των αθλητών, πάντα ήταν και είναι «ξερόλες». Όλοι νομίζουν ότι το παιδί τους είναι ο «επόμενος Μέσι». Στην κερκίδα  ξημεροβραδιάζεται ο μπαμπάς, έχει άποψη για την προετοιμασία, για την προπόνηση, το σύστημα που πρέπει να παίζει η ομάδα και βεβαία για την βασική ενδεκάδα. Αν γιος του είναι βασικός, ξεκινάμε καλά, «αλλά γιατί τον έβαλε μπακ, αφού ξέρει ότι είναι καλύτερος στα χάφ» πάλι κάτι βρίσκει ο «ξερόλας» πατέρας για να ασχοληθεί. Δεν καταλαβαίνει ότι ο κοουτς για να βάλει το παιδί σε μια θέση διαφορετική από αυτή που παίζει συνήθως θα έχει τους λόγους του… κάτι παραπάνω ξέρει.

Πολλές φορές μπαμπάδες, έχουν γίνει απίστευτα ενοχλητικοί, είτε πρεσάροντας τον προπονητή, προσπαθώντας να τον επηρεάσουν για κάτι που θέλουν να πετύχουν, είτε χρησιμοποιώντας την μέθοδο «συνομιλώ με κάποιος μεγαλόφωνα» για να τον ακούσει ο προπονητής που του τα «χώνει», αλλά το αποτέλεσμα είναι να γίνονται περισσότερο αντιπαθητικοί.
Υπάρχουν μπαμπάδες με οικονομική άνεση που γίνονται χορηγοί στις ομάδα που παίζει ο «λεβέντης» τους, έτσι ώστε να μπορούν να πουν και μια κουβέντα παραπάνω εκεί που πρέπει αν χρειαστεί ή με τον τρόπο αυτό θέλουν να έχουν λόγο στο Δ.Σ. Καταλαβαίνετε, αν δεν ήταν ο πατέρας του «λεβέντη», η ομάδα θα φόραγε ακόμα τις προπέρσινες φανέλες και τα παιδιά θα ξεδίψαγαν με νερό από το λάστιχο που καταβρέχουν το γήπεδο. «Βασικός, βασικός ο χορηγός…

Η αλήθεια είναι ότι η μαμά δεν πάει σε κάθε προπόνηση γιατί εκείνη την ώρα παίζει στην τηλεόραση τα αγαπημένα της σήριαλ. Αν και μαζεύτηκαν 3-4 μαμάδες και ζήτησαν από τον κοουτς να αλλάξει την ώρα προπόνησης, αλλά δεν τα κατάφεραν (Ευτυχώς, σκέπτεστε και το μπαμπά και τη μαμά στο γήπεδο;). Στις μαμάδες ως γνωστόν, αρέσει να χώνουν τη “μύτη” τους παντού. Καταλαβαίνετε πόσο πολύ μπορούν να την χώσουν αν πρόκειται και για το «μωρό» τους, τον «άνδρα της ζωής» τους, τον «κανακάρη» τους. Εκεί να δείτε, και δίπλωμα «UEFA A’», και «premier», και με τον σερ «Αλέξ Φέργκιουσον» είναι φίλη και της έχει πει πολλά μυστικά για τα ποδόσφαιρο, και σήριαλ ξεχνάει, και το ραντεβού για το «μανικιούρ», και τρέχει στο γήπεδο με το δεκαπεντάποντο τακούνι για να δει ποιος είναι ο «μυρωδιάς» που αδικεί και δεν βάζει το παιδί της να παίζει βασικός. Φτάνει στο γήπεδο και τι κάνει; Πρώτον αγριοκοιτάζει τον κοουτς (λες του έκανε τάκλιν στο λαιμό) και δεύτερον, βάζει του ανθρώπου τις φωνές και κάνει τον πιτσιρικά «ρόμπα» μπροστά στους φίλους του.

Ο κάθε γονιός πρέπει να κάνει την σωστότερη επιλογή για το ποδοσφαιρικό μέλλον του παιδιού του, επιλέγοντας την καλύτερη κατά την γνώμη του ακαδημία ή ομάδα, όπως όταν κάνει την επιλογή για το σχολείο του ή για το φροντιστήριο ξένων γλωσσών. Από εκεί και πέρα πρέπει να καταλάβει ότι αυτό το σωματείο που επέλεξε έχει αυτούς τους προπονητές, τους δέχεται και δεν επεμβαίνει στο έργο τους. Αν υπάρξει πρόβλημα κατά τη διάρκεια της σεζόν ή νομίζει ότι αδικείτε το παιδί του κάνει ένα ραντεβού με τον προπονητή και το συζητά.

Κάποιοι γονείς νομίζουν ότι ο γιος τους είναι σίγουρα ο επόμενος Μέσι. Καλό είναι να αφήσετε τα σενάρια «επιστημονικής φαντασίας» στην άκρη, κρατήστε τα παιδιά σας στον αθλητισμό, μακριά από της κακοτοπιές που υπάρχουν. Κρατήστε τα στους αγωνιστικούς χώρους να κάνουν την προπόνηση τους με όρεξη και καλή διάθεση. Ούτως ή άλλος, εφόσον παραμείνουν για αρκετά χρόνια στο ποδόσφαιρο θα γνωρίσουν πολλούς προπονητές, που θα τους συμπαθήσουν ή θα τους αντιπαθήσουν. Κάποιοι ίσως τους ανοίξουν ή τους κλείσουν κάποια πόρτα.

Το βασικό είναι ότι το παιδί πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει, να πιστεύει στον εαυτό του πραγματικά και σ’ αυτό που θέλει να πετύχει. Και αν τελικά δεν γίνει ο Μέσι δεν πειράζει, τουλάχιστον προσπάθησε με την αξία του.

ΥΓ.1 Σίγουρα δεν είναι όλοι οι γονείς όπως τους παραπάνω, αλλά υπάρχουν και αυτοί και δυστυχώς είναι αρκετοί.
Του Βαλάντη Χόμπη